მეცხრე დღის რეფლექსია

მართლა დავამთავრეთ თუ მესიზმრება!
არ გინდათ, წელიწადში ერთხელ მაინც შეგეხმიანოთ? მაგალითად, მოგილოცოთ დაბადების დღე.
თქვენი ხმა უკვე მესიზმრება. ამდენად, ძალიან მომაკლდებით. იმდენი ხანი ვართ ერთად, უკვე ოჯახის წევრი მგონიხართ.

მერვე დღის რეფლექსია

თვალებს დავხუჭავ __ გუგლში შევდივარ,
და სიზმარშიაც ელფოსტას ვხედავ.
უკვე ვერ ვიგებ, სად და ვინ ვარ.
ამ ცოტა ხანში რა მელის ნეტავ!

დავბოდიალობ ინტერნეტ გზებზე,
ვირტუალური გავხდი მე თვითონ.
მაგრამ:
როგორ მიყვარხართ, ნეტავ იცოდეთ!
და დაშორება მიმძიმს ამიტომ!

ამ საღამოს რას აკეთებთ?